ای که درآن چهره خندان
نبودجزشور وعشق
ای که بودی درمحبت
هم صداچون خون وعشق
ای که بودی همچومادر
خالص وپاک وباصفا
دردلت عشق بودو......
درچشمان پاک توصفا
کلبه ای ازمعرفت
درقلب من کردی بنا
ازفراغت ای عزیز
عشق وسعادت شدفنا
آشنایی های ماهرچند
کوتاه بودو کم......
چون تمام شدآشنایی
من شدم همپای غم
کی رَوَدازخاطرم
آن خنده های شادِشادِ
خنده هایی که سپردم
عاقبت دردست باد
کی رَوَدازخاطرم
آن چهره معصوم تو
چهره ای شادان که روحم
لحظه های آشنایی
حیف گذشت وشدتمام
من که افسوس میخورم
ازلحظه های ناتمام...!
ای عزیزتوگوهری بودی
به واقع بی تطهیر
مادری بودی عزیزو
مهربان وکم نظیر
کاش من هردم تورا
درپیش چشم داشتم
من تورامادری
محبوب وخوب انگاشتم
من بگفتم این دوخط
افسوس نباشدلایقت!
ازبرای چون ناز
حتی بهشت نیست لایقت!
حلیم بادمجون